ஏழைச்சிறுவனான நானும்,எனது ஹட்ச் டாக் (hutch dog) கனவும்.

இரவு- கண்விழிக்கும் முன்பே கோணிப்பையை எடுத்துக்கொண்டு, நீங்கள் போதையிலும், யார்மேலையோ இருக்கும்கோபத்திலும்,பணம் அதிகம் இருக்கிறது என்ற பகட்டிலும் வேண்டாம் என்று தூக்கி எறியப்பட்ட உணவிலும், பொருளிலும், என் பசியை ருசிக்க செய்யும் ஆதாயம் தேடுபவன் நான்.

காலை- கண்விழிக்கும் பொழுது பல தெருக்களை கடந்து இருப்பேன்,சிறுவர்கள் நிறைந்த அந்ததெருக்களை கடக்கும் பொழுதுதான் நானும் சிறுவன் என்பது புரியும் எனக்கு, அங்கே அந்த சிறுவர்கள் ஹட்ச் டாக் உடன் நடந்து செல்வார்கள், காலைச்சுற்றிக்கொண்டு ஓடும் அழகை காண வேண்டும் என்பதற்காக தினந்தோறும் சரியாக அந்த தெரிவிற்கு சென்றுவிடுவேன்.

தெருக்களின் விளம்பரபலகைகளிலும், உயர்ந்த கடைகளின் தொலைகாட்சிகளில் காணும்போதும் ஆசை அதிகமாகியது, என்னோடு குப்பைப்பொறுக்கும் ரவி சொன்னான் அதன் விலை நாம் வருடம் முழுவதும் குப்பைப்ப்பொறிக்கினால் கூட அதனை அடைய முடியாது என்று,

என் எலும்பு, சதைகளின் மொத்த எடைகளை விட ,அதிகம் கணக்கும் குப்பைகளை சுமந்த பொழுது கூட இந்த வலி இல்லை எனக்கு , அவன் அடைய முடியாது என்று சொன்ன பொழுது இருந்த வலியை இன்னும் எத்தனை நாள் என் கோணிப்பையோடு சேர்த்து சுமப்பேன் என்று தெரியவில்லை அந்த நேரத்தில் .

அன்று ரவி வேகமாய் ஓடி வந்து என்னை இழுத்துச்சென்று புதரைக்காட்டினான்,7அழகான நாய்குட்டிகள்,ஹட்ச் டாக் கனவு விடிந்துவிட்டது தெருஓர நாய்குட்டியால்,அதிலிருந்து ஒன்றை கையில் எடுத்துக்கொண்ட
அப்பொழுதே எனக்கு ரவிக்கும் ஒரு ஒப்பந்தம் , இனி நீ பொறுக்கும் அணைத்து பால் உரைகளும் எனக்கு வந்தாக வேண்டும் என்று ,அதில் மிச்சம் ஒட்டிக்கொண்டு இருக்கும் பால் தான் இதற்கு உணவு என்பதை சீக்கிரம் புரிந்துகொண்ட ரவியும் சரி என்று தலை ஆட்டினான்....

சாப்பிடுவதும்,தூங்குவதும்,கண்விளிப்பதும், விளையாடுவதும், சண்டையிடுவதும், பாசம் காட்டுவதும், முத்தங்கள் கொடுப்பதும், இப்படி நாட்கள் நகர்ந்தன, சீக்கிரம் பெரியவனாக வேண்டினேன் அப்பொழுது தானே அந்த தெரு சிறுவர்களிடம் எனது ஹட்ச் டாக்கை காட்ட முடியும்,

சீக்கிரமாய் வளர்ந்தான், அன்று என்னோடு சேர்ந்து ஏழைகள் ஏழைகளாகவே, பணக்காரர்கள் பணத்திமிரோடும் இருக்கும் வீதிகளை என்னோடு சேர்ந்து சுற்றிக்கொண்டு இருந்தான் , வேகமாய் அந்த தெருவை அடைந்தேன், குறுக்கும் நெருக்குமாய் என்னுடைய ஹட்ச் டாக்கை பாருங்கள் என்று சொல்லாமல் சொல்லிக்காட்டிக்கொண்டு இருந்தேன்.

அந்த நொடிகளில் என் கோணிப்பையை வைத்துவிட்டு குட்டிக்கரணம் போட்டேன்.சந்தோஷத்தில் கலைத்து வீடு திரும்பியது அன்று தான் முதல் முறை.

நேற்று என்னோடு வர மறுத்த என் ஹட்ச் டாக்கை பார்த்தேன்,என்ன ஆகிற்று என்று தெரியவில்லை படுத்தேகிடந்தது, எழுப்ப முயற்சிக்கிறேன்,கண்களை எறும்புகள் மொய்த்துகொண்டு இருந்ததை பார்த்து, கண்ணீரோடு எறும்புகள்தான் தான் காரணம் என்று கோபத்தில் எறும்புகள் அணைத்தையும் வெறியுடன் கொன்று தீர்த்த எனக்கு, என்னைப்போல் என் ஹட்ச் டக்கால் இரவுப்பசியை தாங்கிக்கொண்டு இருக்க முடியாது என்று தெரியவில்லை. முதல் முறையாக நானும் வேண்டாம் என்று தூக்கி எறிந்தேன் எனக்கு பிடித்த என் ஹட்ச் டாக்கை,என் மனசுல வைச்சுக்கிட்டு..

இப்ப எல்லாம் அந்த தெருப்பக்கம் போறது இல்ல,